Opis
Aktywność ruchowa dzieci słabowidzących i niewidomych
W przypadku chęci otrzymania faktury proforma lub faktury przelewowej, prosimy o kontakt mailowy: bok@cwiczeoko.pl
Zagadnienia teoretyczne połączone z ćwiczeniami i zabawami, które można zastosować od pierwszych miesięcy życia pomogą każdej osobie, której bezpośrednio lub pośrednio dotyczy temat słabowidzenia lub ślepoty dzieci.
Lektura obowiązkowa dla Rodziców, Tyflopedagogów, Pedagogów Specjalnych, Optometrystów, Okulistów, Ortoptystów.
Aktywność ruchowa dzieci słabowidzących i niewidomych
Zagadnienia omówione w książce:
CZĘŚĆ PIERWSZA
- Ruch jako czynnik rozwoju człowieka
- Aktywność ruchowa – wpływ na rozwój dzieci i młodzieży
- Znaczenie ruchu w rozwoju psychofizycznym dzieci
z uszkodzonym wzrokiem - Charakterystyka rozwoju dzieci z niepełnosprawnością wzrokową:
- Czym skutkuje ograniczenie ruchu u osób z wadami wzroku, niewidomych, ociemniałych i słabowidzących
- Kiedy nie ćwiczyć: częste pytanie trudna odpowiedź
- Wykaz ćwiczeń ogólnie zabronionych przy głębokich dysfunkcjach wzroku
- Jak uczyć ruchu dziecko dysfunkcyjne wzrokowo
- Rola rodzica w rozwoju dziecka z dysfunkcją wzroku
- Rola nauczyciela kształtującego sprawność fizyczną dzieci dysfunkcyjnych wzrokowo
- Przystosowanie pokoju i najbliższego otoczenia dziecka z dysfunkcjami wzroku do codziennego funkcjonowania oraz zajęć ruchowych
- Przystosowanie sali do zajęć ruchowych z dzieckiem dysfunkcyjnym wzrokowo
- Bezpieczeństwo na basenie
- Propozycje ćwiczeń ruchowych typowych dla ucznia z ograniczeniami wzrokowymi
- Propozycje gier i zabaw dla starszych dzieci z dysfunkcją wzroku
- Charakterystyka dyscyplin sportów uprawianych przez osoby niewidome
i słabowidzące:
CZĘŚĆ DRUGA
czyli jak rozwijać sprawność dziecka słabowidzącego i niewidomego – przewodnik od pierwszych miesięcy życia do nastoletniości
- Kształtowanie motoryki dużej dziecka z niepełnosprawnością wzrokową
- Kształtowanie motoryki małej dziecka z niepełnosprawnością wzrokową
- Propozycje domowych gier i zabaw wspierających rozwój małego dziecka z dysfunkcją wzroku
Aktywność ruchowa dzieci słabowidzących i niewidomych
„Dla prawidłowego, psychoruchowego rozwoju dziecka niepełnosprawnego wzrokowo konieczna jest dodatkowa stymulacja sensoryczna: głównie dotykowa, słuchowa i węchowa. Odgrywa ona istotną rolę w umiejętności uczenia się samodzielności manipulacyjnej oraz mowy dziecka, a przede wszystkim umiejętności orientacji przestrzennej i poruszania się. Są to jak widać kluczowe umiejętności w życiu każdego dziecka, lecz nie uzyska ich przy braku aktywności ruchowej. Oczywiście, dziecko z dysfunkcją wzroku jest bardziej narażone na urazy, ale nie można popaść w przesadę i zabraniać maluchowi wszelkiej aktywności. Rodzicielski nadmierny lęk o bezpieczeństwo dziecka i ograniczanie z tego powodu jego działań uniemożliwia mu prawidłowy rozwój. Tak być nie może!
Potrzeba ruchu jest integralną cechą dziecka i musi ono ją realizować dla zdrowia fizycznego i psychicznego. W końcu nic takiego się nie stanie, jak się pobrudzi czy nabije sobie siniaka – zdarza się to wszystkim dzieciom. Oczywiście dziecko z problemem wzroku wymaga większej cierpliwości oraz poświęconego czasu, by nie bało się poruszać i by aktywność ruchowa była niespodzianką i przygodą, a nie urazem i strachem. Tak naprawdę zwykle to strach nas – rodziców czy specjalistów – skłania do ograniczania dziecka. Dlatego warto rozprawić się z własnymi lękami zamieniając je na zdrowy rozsądek oraz nauczyć się, jak w kwestiach ruchowych wspomóc (nie wycofywać!) swoje dziecko z niepełnosprawnością wzrokową.
GDY MAŁE DZIECKO Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ WZROKOWĄ ZACZYNA CHODZIĆ, BIEGAĆ CZY SKAKAĆ CZĘSTO SŁYSZY: „POWOLI”, „STÓJ”, „COŚ CI SIĘ STANIE”, LECZ TEGO RODZAJU SŁOWA NIE STANOWIĄ DLA NIEGO OPARCIA, NA KTÓRYM MOŻE BUDOWAĆ SWOJĄ SPRAWNOŚCI FIZYCZNĄ
Aktywność fizyczna nie tylko korzystnie wpływa na ogólną odporność organizmu, ale zmniejsza napięcie i jego pobudzenie oraz jest sposobem na dobre samopoczucie i wyciszenie emocjonalne. Niestety w przypadku dzieci z dysfunkcjami wzroku notorycznie napotyka się zwalnianie ich z zajęć WF w szkole i izolowanie od ruchu poza nią. Dzieje się tak w efekcie pozornej dbałości o dobro dziecka, ponieważ tym decyzjom towarzyszy najzwyklejszy strach i nieświadomość, że ruch jest w ociemniałym świecie niesamowicie ważny.
TEGO, CO W ŻYCIE OSOBY NIEPEŁNOSPRAWNEJ WZROKOWO WNOSI RUCH, NIE DA SIĘ NICZYM ZASTĄPIĆ!!!
W książce „Aktywność ruchowa dzieci słabowidzących i niewidomych” odnaleźć można nie tylko teorię dotyczącą rozwoju ruchowego dziecka z ograniczeniami wzrokowymi, lecz także konkretne ćwiczenia wspomagające rozwój motoryki małej oraz dużej oseska już od pierwszych miesięcy jego życia. Nauczyciele wychowania fizycznego odnajdą w książce wiele wskazówek metodycznych dotyczących prowadzenia zajęć oraz nauczania ruchu uczniów z niepełnosprawnością wzrokową. Przydatne z pewnością będą zamieszczone w opracowaniu zestawy ćwiczeń wspierających rozwój motoryczny tych dzieci.
BY UCZYĆ RUCHU NIE MUSISZ BYĆ TYFLO-WUEFISTĄ. NALEŻY JEDYNIE, BYŚ POSZERZYŁ WIEDZĘ O SPECJALNE METODY PRACY I PROWADZENIA ZAJĘĆ DOTYCZĄCE DZIECI Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIAMI WZROKOWYMI
Po co to wszystko? W książce znajduje się szereg asumptów potwierdzających bardzo doniosłą rolę aktywności fizycznej osób z niepełnosprawnością wzroku. Ruch stanowi niepowtarzalną drogę doskonalenia funkcji psychomotorycznych, wspiera u dziecka zdobywanie samodzielności w zakresie samoobsługi, kształtuje umiejętność orientacji w schemacie własnego ciała. Uprawianie ruchu w szerokim tego słowa znaczeniu kształtuje zmysł przeszkód dziecka, stymuluje upośledzone zdolności motoryczne (zwinność, szybkość, równowagę) oraz wspomaga wyrabianie odwagi ruchowej. Dlatego moja książka to kompendium wiedzy i porad merytorycznych zarówno dla rodziców jak i nauczycieli oraz specjalistów, która sprowadza nasze myślenie do jednego punktu: że mimo wszystko niewidomi i słabowidzący mogą uprawiać ruch, jeżeli zostaną stworzone im specjalne warunki.
Wbrew pozorom dziecko niewidome i słabowidzące może mieć bardzo dobrą orientację w terenie i być samodzielne, jak również aktywne sportowo.
A gdy już wykształci się w dziecku chęć poznawania tego co nowe i nieznane bez towarzyszącego lęku, jest to doskonała droga, by zaszczepić w nim miłość do sportu. Potwierdza to słowo wstępne książki „Aktywność ruchowa dzieci niewidomych i słabowidzących” napisane przez polskiego mistrza paraolimpijskiego w pływaniu, Marcina Ryszkę.
POPRZEZ STOSOWANIE ODPOWIEDNIEJ AKTYWNOŚCI FIZYCZNEJ U DZIECI Z KŁOPOTAMI WZROKOWYMI JUŻ OD PIERWSZYCH CHWIL ŻYCIA, ZAPEWNISZ MU LEPSZE I PEŁNIEJSZE FUNKCJONOWANIE W KAŻDEJ SFERZE PÓŹNIEJSZEGO ŻYCIA”
Autorka książki – Aneta Bester
